400 !

Deze week was het dan zo ver: m’n 400e vogelsoort binnen de grenzen van Kasanka National Park. En een leuke ook: de Locustfinch, een miniscuul rood met zwart vinkje, 9 cm groot en slechts een paar gram licht, komt zeer lokaal in kleine aantallen voor in een handvol landen, typisch voor kwelgrasland boven de 1000 meter waar, vaak door aktiviteit van Wrattenzwijn, Bosvarken of andere grote zoogdieren, plekjes met schaarse begroeiing (pioniersvegetatie) aanwezig zijn. Hier scharrelen ze in groepjes rond op zoek naar zaden van lage kleine kruiden.
Op zondag liep ik met twee bezoekers (geen vogelaars) door de natte graslanden van de Chikufwe vlakte, op zoek naar vooral Reedbuck, Sabel en andere antilopen. Kort voor de schemer, lage zon die het gras roze kleurde, doodse stilte. Opeens vlogen de enkele tientallen miniscule vogeltjes luid roepend (tink-tink-tink-tink) voor ons op en bleven boven en rond ons rondvliegen. Erg mooi moment. De twee bezoekers vonden het ook erg leuk, vooral vanwege mijn enthousiasme over de “funny little birds”.
In Kasanka was het beestje voor zover ik weet 1 keer eerder door iemand gezien. Ik had zelf de soort tot nu toe slechts 1 keer eerder in m’n leven mogen aanschouwen, en wel samen met Lucky Felix in Mutinondo.

Heeft om precies te zijn 394 dagen die (deels) in Kasanka zijn doorgebracht geduurd. Oftewel nog steeds meer dan een soort per dag!

ps Onmogelijk om een plaatje van een Locustfinch te maken, dus we moeten het doen met de tekening uit het boek.