I am the Boss...

Ik probeer een goede manager te zijn, onder andere door collega’s mee te nemen in beslissingen, maar dat gaat niet altijd vanzelf.... Gisteren probeerde ik met Henry, patrolleider van een scoutgroep, te overleggen hoe ik een van zijn mannen kon inzetten als gids. Onze gids is met verlof en Frank vermaakt zich momenteel kostelijk in de moerassen dus ik had Changwe nodig. Ik vertelde Henry dat ik Changwe pas overmorgen nodig had maar dat er wellicht geen vervoer was op die dag. Mijn vraag was: als jij hem vandaag en morgen hard nodig hebt dan hoor ik dat graag en dan verzin ik een manier * om hem ergens op te halen en bij de schoolgroep af te leveren. Heb je hem niet per se nodig dan hou ik hem hier.

Changwe

Ik keek in twee paar verwilderde ogen: “But Madam, you are the boss, you tell me what to do” (Henry). Ik probeerde het nogmaals… en kreeg als reactie “Ba Inga, you should make the decision, you are my boss” (Changwe). Voor de oplettende lezer: niet iedereen noemt me Madam meer, mijn herhaald verzoek om me gewoon Inge te noemen begint vruchten af te werpen ;-).

Een van de auto's (geen gewonden!)

* to make a plan…. toen Frank en ik hier aankwamen ergerden we ons dood aan deze uitdrukking. Voor ons was het gewoon een manier om beslissingen uit te stellen. Nu gebruiken we het zelf te pas en onpas! Zelfs een georganiseerd persoon als ik wordt hier gedwongen tot 'crisismanagement'. Het op tijd maken van goed doordachte plannen is op zich geen probleem maar bij het uitvoeren gaat altijd wat mis: nieuwe gasten arriveren waardoor taken opnieuw verdeeld moeten worden, een collega komt niet opdagen, een auto gaat stuk… (twee gecrasht deze week!). Op een of andere manier moet alles hier ad hoc, last minute, en is uitstellen van beslissen tot het laatste moment szelfs voor mij gemeengoed aan te worden.