28-04-2009

Ba Betty en de Chief

Ik heb al eerder aangegeven dat onze chief een rare snuiter is. Hij is vooral onvoorspelbaar; de ene keer onze beste vrind, de andere keer vreselijk dwars en onmeewerkend. Afgelopen week bezorgde hij ons weer een kleine crisis!


Chief (picture Kieran Dodds)

We hadden een zeer constructieve vergadering met een club uit Zuid-Afrika die met Wereldbank gelden een toeristische route gaat ontwikkelen en marketen in het noorden van Zambia. Kasanka Nationaal Park is de hoofdattractie in die route. We zaten in ons Centrum met vertegenwoordigers van de community – onder andere het fantastische Nakapalayo Community Tourims Project waar je in een echt dorp kan overnachten, en de bewoners je rondleiden, Zambiaans voedsel serveren en de avond vullen met traditioneel zang en dans.

De chief was ook uitgenodigd omdat zijn ‘paleis’ een van de plekken is die je kunt aandoen in de route. Ik had hem opgehaald –hoefde maar 30 minuten te wachten omdat hij nog recht aan het spreken was – en hij was erg spraakzaam. Ook tijdens de vergadering was hij in goede doen; hij zei niet veel, zat wat te schuiven op zijn stoel maar deed mee.
Hij klaagde niet eens over het eten! Ik was er niet ingeslaagd een ‘village chicken’ voor hem te vinden en had in plaats daarvan ‘Chikanda’ gekocht, een soort tofu van orchideewortel. Hij maakte er grappen over: dit heb ik al 30 jaar niet meer gegeten maar het is prima. De volgende keer wel ‘game meat’, aub…..

Aan het einde van de bijeenkomst raakte hij even van zijn goede pad: hij vertelde de aanwezige Community Resource Board leden dat ze ontslagen waren en dat hij niet snapte wat ze bij deze vergadering deden!

(hij kan een democratisch gekozen bestuur niet ontslaan maar zeg dat maar eens tegen een traditoneel leider…)

Any way, nu de crisis: de volgende dag kreeg ik een radiobericht van Frederick, de community relations coordinator. De chief had met klem verzocht onze Betcheba, de dame die de keuken en gastenverblijven runt in het Centrum, voor twee weken te lenen. Hij ging op tour en omdat hij niet getrouwd is (zijn zes vrouwen zijn weggelopen of weggestuurd, dat detail is mij onduidelijk) had hij gezelschap nodig. Frederick vertelde me dat je om zo’n verzoek niet heen kan; ze moest gaan. (ongemakkelijk gesprek trouwens, over de radio die afgeluisterd wordt door alle medewerkers en in de omliggende dorpen!)

Direct na het bericht had ik Betcheba ‘aan de lijn’. “Madam, I’m not ready for this”, zei ze met een piepstemmetje.
Omdat Frederick de repercussies van weigeren had benadrukt maar ik Betcheba niet tegen haar zin wilde ‘uitlenen’, vroeg ik raad aan Kim en Edmund via de email. Edmund maakte er een grap van maar Kim was duidelijk: niet doen! Het enige dat ze er aan over zal houden is een enge ziekte! Kortom, ik was gesterkt in mijn mening om het te weigeren en dat hebben we dan ook gedaan.

Betcheba

Nu is het afwachten wat de gevolgen zijn....... voor Betty en voor Kasanka!

3 opmerkingen:

Rob zei

BIZAR! En inderdaad heel spannend! Alle bewondering voor je terechte actie. Hopelijk heeft ie de komende tijd weer een paar goeie dagen... Tot snel!

Kirsten Verpaalen zei

Jemig, m.i. heb je goed gehandeld.

Heb je dit artikel trouwens gelezen?

http://www.isonline.nl/?node_id=64615

ma zei

Wat een macho gedrag zeg !!! Echt goed dat jullie niet zijn ingegaan op zijn verzoek ! Die zes anderen zijn wrsch. niet zomaar weer weggegaan, hoe kun je het met zo'n man uithouden ?! Laat hem in zijn eigen vet gaarkoken !!
Hou Betty in ere. En Fred. ook niet te onderdanig zijn !
Liefs.