Op patrouille

Afgelopen dagen lagen onze werkzaamheden wel heel ver uit elkaar. Terwijl Inge de geneugtes van het stedelijk leven tot zich nam, genoot ik van de bush. Ik was voor het eerst mee met de scouts. Er is op dit moment een fikse piek in de stroperij, en we moeten alle zeilen bijzetten om het niet uit de hand te laten lopen. Regelmatig komen we bijvoorbeeld gewonde of doodgeschoten beesten tegen, zoals afgelopen week deze Sitatunga.

Patrouilleren is zoveel als eindeloos door de bush lopen, op zoek naar voetafdrukken etc, en veel rennen en sluipen als je een spoor oppikt, in slaapzak ergens in een bosje slapen, in hinderlaag voor passerende stropers, en alleen maïsmeel of rijst, en warm water met suiker als eten en drinken.
Onze patrouille had succes. Na eerst een groep mannen met geweer kwijt te zijn geraakt en ook een andere groep niet te pakken te hebben gekregen, met succes een groep stropers beslopen. Eentje ontsnapte, de andere twee mannen hebben we gepakt. Met zelfgemaakt geweer, bebloede bijl, dode Dwergaalscholver, visnetten en grote zak vol vis, boomstamkano’s etc.
Fascinerend hoe het er aan toe gaat. Na het zien lopen van iemand op grote afstand, lang besluipen, doodstil, hart bonkt in je keel. Plots het moment dat de ‘suspects’ ons in de gaten hebben, wat doodeng is omdat je weet dat ze gewapend zijn. Een halve seconde lang iedereen roerloos. Dan volgt de ‘bestorming’, enkele minuten van veel geschreeuw en wat rake klappen. Daarna is het beslecht en wordt er gezellig gebabbeld en gelachen, ook met en door de stropers, zeer apart. Op de foto’s de stropers in rode shirts, de anderen zijn de scouts. Duidelijk mag zijn hoe gezellig het was!

Deze mannen zitten nu in Serenje in de cel en zullen komende week veroordeeld worden, naar verwachting tot ongeveer een jaar gevangenisstraf.

Zojuist bericht dat er weer 2 typejes zijn opgepakt! Da's 6 in een week!!