Wat doe je nu eigenlijk?

Verschillende vrienden hebben ons gevraagd wat we nu eigenlijk doen. Goede vraag natuurlijk, ook voor onszelf is het goed alles eens op een rijtje te zetten. Dit is mijn (Inge) bijdrage.

Ik ben elke dag een paar uur bezig met ondefinieerbare dingen, of noem je dat dagelijks management? Een collega komt melden dat hij ziek is en ik moet uitwissen wat er (nu echt) mis is en welke medicijnen ik kan geven met behulp van het boek Where there is no doctor; de chauffeur is weggeroepen en ik moet invallen voor een gamedrive; de timmerman wil toestemming een nieuwe lading hout en spijkers en de automonteur voor speciale schroefjes; gasten vliegen naar ons kamp in Bangweulu en ik moet een menu opstellen voor de kok en zorgen dat collega's al het voedsel en andere benodigheden klaarzetten voor vertrek naar de airstrip; een scout komt zijn geweer afleveren en wil een voorschot op zijn salaris (ik krijg de meest prachtige verhalen voorgeschoteld); een lodge-medewerker wil toestemming voor ‘over-night’ en een nachtwaker voor ‘over-day’; etc etc. Deze klussen vang ik samen met Kim op. De keren dat zij er niet is, blijkt het echt een dagtaak!

Ik heb ook een aantal afgebakende taken. De eerste is de coördinatie van onze sponsored students. Ik beheer voor ongeveer 20 scholieren hun sponsorgeld dat we van particulieren (vaak bezoekers) krijgen en verzorg de correspondentie met de sponsors. Dit kost me heel veel tijd: in de afgelopen vakantie kwamen ze een voor een langs om te vertellen over de eerste termijn en om te bespreken wat ze aan schoolbenodigdheden konden aanvragen. Er komt bijna dagelijks een nieuwe aanvraag binnen. Erg leuk overigens maar ook zeker vermoeiend. En moeilijk omdat ik steeds mensen moet afwijzen die allemaal goede redenen hebben voor sponsorschap.
De tweede taak is de coordinatie van vrijwilligers. We krijgen wekelijks aanvragen binnen van mensen die vrijwilligerswerk willen doen. Ik probeer te achterhalen of ze nuttig voor ons kunnen zijn en zo ja, op welke klussen. Als ze eenmaal hier zijn ben ik hun vraagbaak. Daarnaast zijn er groepen die betalen voor een wilderness and community experience in Afrika. Voor die groepen maak ik kostenplaatjes, bedenk ik programma’s, verzorg ik accommodatie, etc.
De derde taak is nu nog klein maar zal in de nabije toekomst full time worden: de Wereldbank. Kasanka heeft van de Wereldbank een jaar de tijd (en wat geld) gekregen om een volledige aanvraag te schrijven voor het project “Extention of Kasanka Management System to Lavushi Manda National Park”. We moeten een stuk of tien rapporten verzorgen mbt juridische, financiële, ecologische, sociaal-economische onderwerpen, en wat constructiewerk (wegen aanleggen en een kamp bouwen). De papierhandel - die volgens ingewijden nog erger is dan die van EU-subsidieaanvragen - ligt op mijn bordje. Dat houdt in de coordinatie van het werk van anderen, o.a. een aantal externe consultant, en het schrijven van diverse rapporten. Op dit moment duizelt het me nog: PPG, PIF, MSP, GEF, TOR, FM, SSS.....!!

Er is nog meer: het uitwisselingsprogramma Ecokids, het schrijven van subsidieaanvragen, het begeleiden van de nieuwe educatiemedewerker........... en oppassen (zo af en toe, zie de foto).